کد مطلب:28886 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:124
فَاحذَروا عِبادَ اللَّهِ عَدُوّ اللَّهِ أن یُعِدیَكُم بِدائِهِ وأن یَستَفِزَّكُم بِنِدائِهِ.[1]. بندگان خدا! بپرهیزید از این كه دشمن خدا، شما را به بیماری خود، مبتلا گردانَد و با بانگ خویش برانگیزد. و آن گاه، راه رهیدن از آن سرنوشت را روشن می كند كه باید از تعصّب ها، گرایش هایِ گروهی بی اساس و كینه ورزی های جاهلی و برتری جویی های بی پایه، دست بردارند: فَأَطفِئوا ما كَمَنَ فی قُلوبِكُم مِن نیرانِ العَصَبِیَّةِ وأحقادِ الجاهِلِیَّةِ فَإِنَّما تِلكَ الحَمِیَّةُ تَكونُ فِی المُسلِمِ مِن خَطَراتِ الشَّیطانِ ونَخَواتِهِ ونَزَغاتِهِ ونَفَثاتِهِ، وَاعتَمِدوا وَضعَ التَّذَلُّلِ عَلی رُؤوسِكُم و إلقاءَ التَّعَزُّزِ تَحتَ أقدامِكُم وخَلعَ التَّكَبُّرِ مِن أعناقِكُم.[2]. پس آتش عصبیت را كه در دل هایتان نهفته است، خاموش سازید و كینه های جاهلیت را براندازید كه این حمیّت، در مسلمان، از آفت های شیطان و نخوت او و انگیزش های وی و افسون دمیدن های اوست. تكیه كنید بر نهادن فروتنی بر سرهای خویش و دور افكندن گردنفرازی به زیر پاها، و فرود آوردن تكبّر از گردن هاتان.
امام علی علیه السلام در كلام والای خویش، سرنوشت ابلیس را گزارش می كند كه شش هزار سال عبادت خدا می كرد و با اشاره به جایگاه او، به نخبگانی كه سابقه درخشانی در خدمت به اسلام داشته اند، اشاره می كند و می آگاهاند كه مبادا به سرنوشتی مانند سرنوشت ابلیس، گرفتار آیند: